De lezing van Annejet Rümke ‘Evenwicht in uitdagende tijden’ was bijzonder inspirerend en voedend. Annejet Rümke begon de lezing met onderstaande spreuk en sloot de lezing af met een gedicht van Rainer Maria Rilke.
Houden van de aarde
Draag de zon naar de aarde;
o mens,
je bent tussen licht en duisternis geplaatst.
Wees een strijder voor het licht.
Houd van de aarde,
zodat zij tot een stralende edelsteen wordt.
Herschep de plant, herschep het dier,
Herschep jezelf.
(In een oud-Perzische spreuk )
Dass einer dich einmal gewollt hat
Daraus, dass einer dich einmal gewollt hat,
Weiß ich, dass wir dich wollen dürfen.
Wenn wir auch alle Tiefen verwürfen:
Wenn ein Gebirge Gold hat
Und keiner mehr es ergraben mag,
Trägt es einmal der Fluss zutag,
Der in die Stille der Steine greift,
Der vollen.
Auch wenn wir nicht wollen:
Gott reift.
Rainer Maria Rilke 1875 – 1926
Das Stundenbuch
Dat iemand jou eens gewild heeft
Daardoor, dat iemand jou eens heeft gewild,
weet ik, dat wij jou willen mogen.
Wanneer ook we al het diepe zouden verwerpen:
wanneer een gebergte goud heeft
en niemand het meer wil opgraven,
brengt eens het aan de dag de rivier,
die in de stilte van de stenen grijpt,
de volle.
Ook wanneer we niet willen:
God laat rijpen.